Canada - dag 20 en 21

4 december 2022 - Calgary, Canada

Inmiddels is het niet 2,5 week geleden dat ik terug ben uit Canada, maar eerder 2,5 maand geleden. Ik ben alweer bijna bezig met het plannen van mijn volgende trip (dat is niet waar, ik wou dat dat zo was). Omdat ik niet van losse eindjes houd, jullie iets beloofd heb, en ik nog van plan ben om een foto/verhalenalbum van mijn trip naar Canada te maken, maak ik hierbij dan toch mijn blog definitief af. Ondanks dat er al bijna 2,5 maand voorbij is, zijn de herinneringen nog goed aanwezig en daar waar ze wat vager beginnen te worden, helpen de 1.000 foto’s en filmpjes (grotendeels gemaakt door Marc) me.

Dag 20

Zoals u kunt lezen in mijn laatste blog, was dag 19 een behoorlijk drukke dag. Met meer dan 5 uur rijden, 3 stops, 2 hikes, onverwachte hitte en een zwarte spijkerbroek, was de dag uitputtender dat van tevoren ingecalculeerd. Aangezien vandaag de officiële laatste vrije dag was (morgen zou vooral in het teken staan van rijden), besloten Marc en ik deze dag weer te gebruiken om te chillen en te genieten van de mooie Canadese natuur. Lake Herbert beviel een paar dagen daarvoor zo goed, dat we besloten om een ander meer op te zoeken en hier te chillen, eten, drinken, muziek te luisteren en misschien zelfs te zwemmen. Na een tijdje rondzoeken op Google dacht ik het perfecte meer te hebben gevonden: Chephren Lake. Volgens verschillende blogs is dit meer ontzettend mooi en totaal niet toeristisch, precies waar Marc en ik naar op zoek waren. Het vergde dan wel een ‘korte’ hike om er te komen, maar dat schrok ons – met de hike-ervaring die we de laatste weken hadden opgedaan – natuurlijk niet af.

Om traditie niet te verbreken, vertrokken we ook deze ochtend later dan gepland. We moesten namelijk nog langs de supermarkt om eten en drinken voor onze picknick in te kopen en vervolgens naar ons favo koffietentje (waar we overigens pas 1 keer eerder zijn geweest, maar van alle 3 de koffietentjes die we in Banff hebben gehad, was dit onze favoriet), om echte koffie (in tegenstelling tot het bruine water uit het hostel) te halen. Tot onze grote teleurstelling was ‘ons’ koffietentje dicht en moesten we een stuk omlopen om langs de Starbucks te gaan. Al met al toch weer een goed half uur later dan gepland achter het stuur. Gelukkig hoefden we nergens op tijd te zijn en maakte het ook niet uit dat we vervolgens – na een kleine anderhalf uur rijden – in eerste instantie het meer volledig voorbij reden, hier zo’n 10 kilometer later achter kwamen, om moesten keren op de Canadese “snelweg” en nog iets later dan gedacht bij bestemming aankwamen. Het meer is niet vanaf de snelweg te zien, maar 2 andere meren aan het begin van de ‘hike’ wel: de Waterfowl Lakes. Tussen deze 2 meren in, ligt een camping. De camping was echter al gesloten, aangezien het seizoen was afgelopen en het te gevaarlijk werd om er te verblijven (vanwege weersomstandigheden, zoals sneeuw en overstromingen). Dit betekende ook dat we als domme Nederlanders – of in Marc’s geval: domme Canadees – zo’n 4 waarschuwingsborden voorbij zijn gereden en gelopen die aangaven dat zowel de camping als de trail waren gesloten. We hadden echter niet zo’n 125 kilometer gereden om niet bij het meer uit te komen. Het maakt me niet uit wat ze zeggen: de bestemming was in dit geval wel degelijk belangrijker dan de reis. De waarschuwingsborden negerend, begonnen Marc en ik dus aan de wandeling naar het meer. Gelukkig was dit een wandeling van zo’n 4 kilometer en was het grootste gedeelte relatief vlak. Dit gezegd hebbende, maakten de uitstekende wortels van de bomen, het feit dat we boodschappentassen vol eten en drinken meesjouwden, en de onverwachte hitte van eind september, de wandeling niet per se makkelijk. Onderweg kwamen we overigens 2 andere koppels tegen, wat ons nog meer verzekerde dat het negeren van de waarschuwingsborden een goed idee was geweest.

Na een uur zwoegen, kwamen we dan eindelijk bij het meer en het was de wandeling meer dan waard: helderblauw water, een immens grote gletsjer op de achtergrond en geen andere mensen. Heerlijk. Laten we maar even achterwege dat het gras overal zompig was, we dus een platte steen hebben uitgekozen om op te liggen, en het door de gletsjer in de schaduw toch wel een tikkeltje fris was. De goede muziek, het lekkere eten en vooral het uitzicht maakten het de middag echter meer dan waard. Marc heeft zich zelfs nog in het ijskoude water gewaagd, ik vond 1 duik in 1 week meer dan genoeg. Toen de zon achter de grote bergtop verdween en het te koud werd om in bikini te liggen, begonnen we aan onze wandeling terug. We gingen door met het spelletje waar we ook de wandeling heen mee hadden gevuld (“Ik ga op vakantie en ik neem mee”) en binnen no-time stonden we weer bij de auto. De hele rit terug bleven we ons verbazen over het landschap van de Rockies. Hoe lang ik hier ook zou zijn, het zou nooit wennen (dat hoop ik in ieder geval).

Eenmaal terug in Banff besloten Marc en ik onze laatste avond samen en het einde van onze trip te ‘vieren’ in het Italiaanse restaurant waar we eerder waren geweest. De rest van de avond was gevuld met goed eten, goede wijn, goede gesprekken en heel veel lachen.

Dag 21

Deze dag was mijn laatste volle dag en bestond vooral uit het afzetten van Marc in Edmonton. Door zijn treindebacle zo’n anderhalve week daarvoor, en het feit dat het openbaar vervoer in Canada niet bepaald bekend staat als beste van de wereld (en volgens mij ook niet in de buurt komt van de top 50), zou hij het niet halen om naar Banff te gaan en op tijd terug te zijn voor zijn trein. Door met mij mee te rijden, was het voor hem toch mogelijk om Banff te zien. Dit betekende echter wel dat ik hem moest afzetten in Edmonton om zijn trein vanaf daar te halen. Dit deed ik natuurlijk met alle liefde. Edmonton blijkt – zoals alles wat je in Canada op de kaart bekijkt en dichtbij lijkt te zijn – toch verder rijden dan verwacht. De plaats ligt zo’n 4 uur rijden van Banff. Ik hoor u denken: dit valt toch best mee? Dat deed het ook. Het enige frustrerende – en dat komt vooral omdat ik erg goed ga op efficiëntie en derhalve erg slecht ga op inefficiëntie – was dat we in de eerste anderhalf uur Calgary letterlijk voorbij reden en ik toevallig diezelfde avond weer in Calgary moest zijn. Dit betekende dus een trip van zo’n 700 kilometer, AKA 7 uur exclusief stops. Al moet ik toegeven dat ik rijden over het algemeen erg leuk vind en Marc zeker geen slecht gezelschap is om naast te hebben in de auto. Ik had er dus geen problemen mee.

Na zo’n 5 uur goede gesprekken, meeschreeuwen op muziek en 2 plaspauzes kwamen Marc en ik aan in Edmonton. Ik heb hem afgezet bij een immens groot winkelcentrum (met waterpark, attractiepark, bioscoop, 2 hotels, een casino, een minigolfbaan en meer) en na een afscheid met veel knuffels en beloftes om elkaar weer te zien (in IJsland of Afrika), begon ik mijn weg terug naar Calgary. Het Duitse stel dat ik eerder tijdens mijn trip had ontmoet in Victoria, verbleef daar in een Airbnb en had toevallig een extra slaapkamer over. Aangezien ik een superleuke avond met ze had in Victoria, de Airbnb vlak bij het vliegveld van Calgary was, en ik nog anderhalve boodschappentas aan eten over had die ik kwijt moest, nam ik hun aanbod om een nacht te blijven slapen natuurlijk meteen aan. Toen ik eenmaal aankwam, hadden ze zelfs voor me gekookt. Ik voelde me ontzettend dankbaar. De rest van de avond had ik eigenlijk ingepland om mijn blog bij te werken en mijn souvenirs af te maken, maar net zoals in Victoria bleven we in plaats daarvan de hele avond kletsen over van alles en nog wat. Ellie en Moritz zijn twee van de slimste en liefste mensen die ik ooit ben tegengekomen. Ik vond het jammer dat ik ze de volgende ochtend alweer moest verlaten, maar helaas heb ik te weinig vakantiedagen om mijn vlucht terug te missen.

Al met al was dit weer een ontzettend gave reis. Veel minder te vergelijken met Noorwegen dan dat ik van tevoren had gedacht, maar Canada is uniek op haar eigen manier. De natuur, de nieuwe vrienden die ik heb gemaakt, de highs en de lows: ik zal ze nooit vergeten.

May we meet again.  

Chephren Lake 2

Chephren Lake

Last day

Foto’s