Roadtrip Noorwegen - dag 4 en 5

Mijn dagelijkse blog is na 3 dagen al niet meer dagelijks. Gisteravond had ik helaas te weinig tijd om mijn blog te schrijven. Omdat ik jullie wel van alles op de hoogte wil houden (of jullie nu willen of niet), hierbij een extra lange blog over dag 4 en 5 van mijn trip.

Dag 4 (gisteren dus) begon relatief vroeg. Het ontbijt in de B&B wordt namelijk tussen 7:00 en 9:00 geserveerd. Mensen die mij iets beter kennen, weten dat zulke tijden voor mij erg lastig, zo niet onmogelijk zijn. Het opstaan voor 9:00 is het probleem niet, maar thuis zou ik om 8:55 opstaan, een ontbijt in elkaar flansen (lees: een zak krentenbollen in mijn tas stoppen) en de deur uitgaan. Om niet helemaal als laatste aan de ontbijttafel te zitten, stond ik dus iets vroeger op dan ik de afgelopen dagen heb gedaan. Het ontbijt was simpel, maar lekker. De mensen van de B&B zijn erg aardig en de sfeer is goed. Daarom besloot ik om nog een dag bij te boeken en van vrijdag op zaterdag ook hier te slapen.

Na het ontbijt ben ik Stavanger in gegaan om de stad te ontdekken. Het centrum van Stavanger is erg mooi, met kiezelstenenstraatjes, kleurrijke houten huizen en veel verschillende winkels. Als echte toerist (*kots*) ben ik naar de plekken geweest die je volgens tripadvisor niet mag overslaan. Dit betekende de Olvre Holmegate, de Valbertårnet en de kathedraal van Stavanger. De Olvre Holmegate is de meest kleurrijke straat van Stavanger. Alle huizen hebben een verschillende kleur, maar ook alle plantenpotten, stoelen en andere dingen buiten. In de huizen zitten voornamelijk cafés, wat de straat ook heel gezellig doet ogen vanwege de vele terrasjes. ’s Avonds is dit volgens mij de uitgaanstraat van Stavanger, dan staan mensen namelijk in de rij om naar binnen te komen. Nadat ik – net als alle toeristen die ik zo verafschuw – foto’s had gemaakt van de huisjes, ben ik naar de Valbertårnet gelopen. Dit is een oude uitkijktoren vanwaar je de hele stad kan overzien. Het probleem was alleen dat de toren niet open was en er – door middel van bijvoorbeeld bordjes – ook geen indicatie werd gegeven wanneer de toren dan wel open was. Vanaf de voet van de toren had je wel een soort van uitzicht, maar het stelde toch een beetje teleur. Om de teleurstelling van de toren te compenseren leek het me een goed idee om dan maar naar de kathedraal van Stavanger te lopen. De kathedraal staat bekend als de oudste van het land en ik was benieuwd hoe het er in het echt – en van binnen – uitzag. Klein probleempje: de kathedraal van Stavanger is in verbouwing. En niet het soort verbouwing dat je kent van de Sagrada Familia, nee: een échte verbouwing, met alles erop en eraan. Het gebouw stond helemaal in de stijgers en je kon van buiten niet eens meer zien uit wat voor soort steen de kathedraal is opgebouwd. Voor de kathedraal ligt een soort park, met een meertje, gras en wat bankjes. Ik besloot één van de bankjes te gebruiken om mijn lunch te eten, wat misschien geen heel goed idee was. Ik ben ervan overtuigd dat, sinds het stadsbestuur van Venetië het voeren van duiven heeft verboden - alle duiven van het San Marcoplein zijn verhuisd naar dat ene plein in Stavanger. Onderweg hebben ze ook nog een paar zwanen en een heleboel meeuwen opgepikt. Het was chaos. En het aparte is: locals geven ze gewoon van alles te eten. Wanneer er ook maar een meeuw naar me kijkt, word ik zenuwachtig van dat beest, laat staan dat ik ze bewust ga voeren. Nadat ik mijn eierkoek had opgegeten ben ik dan ook maar snel van het plein/park weggevlucht.

Om alle teleurstellingen te verwerken, ben ik maar teruggegaan naar het kleurrijke straatje en op een terras gaan zitten. Het was ontzettend lekker weer en ik vond dat ik mijn eerste Noorse biertje wel had verdiend. In Noorwegen hebben ze een apart bestelsysteem: in elk restaurant waar ik tot nu toe ben geweest, moet je het bordje op je tafel scannen, online een bestelling plaatsen, aangeven of je een fooi wil geven en betalen met je creditcard. Ben ik even blij dat ik vlak voor mijn reis een creditcard heb aangeschaft. Waarschijnlijk is dit niet nieuw voor jullie, maar alles in Noorwegen is duur. Echt duur. En alcohol is denk ik het meest dure wat je hier op basis van prijs/kwaliteit-verhouding kunt krijgen. Omdat ik mezelf niet als gierig beschouw – maar toch nog steeds een Nederlandse (ex)student ben – heb ik een fooi van 5% aangevinkt op de website. Samen met deze fooi was een biertje van 0,4 liter omgerekend €8,98. Hoewel het niet eens echt goed bier was, heb ik er toch van genoten, maar dat was misschien meer te danken aan het weer en de goede sfeer.

Na mijn biertje ben ik langzaam teruggelopen naar de B&B om daar nog een beetje slaap in te halen van de vorige dagen. Voor het avondeten was ik van plan om de stad in te gaan en te kijken voor een leuk restaurant. Beneden in de B&B kwam ik 2 andere solo-reizigers tegen die hetzelfde plan hadden. Onder het motto “hoe meer zielen, hoe meer vreugd” zijn we wat gaan eten bij een – dachten wij – relatief goedkoop en goed restaurant. Dat eerste klopte redelijk (ik heb omgerekend maar €25,04 betaald voor een hamburger, friet en wat drinken), de tweede klopte helaas iets minder. Ik denk oprecht dat een hamburger bij de McDonald’s hetzelfde – en misschien nog beter – had gesmaakt. Tot nu toe valt het eten in Noorwegen overigens best tegen, maar het zegt denk ik genoeg dat dat het enige is waar ik over kan klagen. Na nog een rondje door de stad te hebben gelopen, zijn we teruggegaan naar de B&B om wat slaap te pakken. Morgen (vandaag dus eigenlijk) was ik namelijk van plan om naar de top van de Preikestolen te hiken.

Ondanks dat het vandaag minder mooi weer was, heb ik toch besloten om de hike naar Preikestolen te gaan doen. Het wordt namelijk de komende dagen niet veel beter en ik wil de dagen die ik hier ben niet “verspillen” met wachten op mooier weer. Samen met één van de mensen die ik gisteren heb ontmoet, begon ik enthousiast aan de 4 uur durende hike (2 uur heen en 2 uur terug). Dit enthousiasme werd gedurende de tocht naar boven alleen maar groter. Wauw, wat is Noorwegen toch een mooi land. De uitzichten waren geweldig en meer dan één keer ben ik even gestopt met lopen om alleen maar aan de kant te zitten en te genieten. Onderweg kwamen we een 63-jarige Zwitser tegen die – met zijn kunstknie en kapotte rug – constant dit soort reizen maakt. Hij leek het echter moeilijk te hebben dus besloten we om met hem verder te lopen. De rest van de hike was daardoor gevuld met mooie verhalen van de Zwitser over verre landen, ontmoetingen met locals en verschillende hikes die hij had gedaan. Eenmaal bovenop de Preikestolen kon mijn geluk niet op. Ondanks dat het redelijk bewolkt was, was het uitzicht waanzinnig en de flarden mist die soms opkwamen en net zo snel weer verdwenen, maakten de berg en het uitzicht een beetje mysterieus. Er waren andere mensen op de top, maar het was gelukkig niet zo toeristisch als waar ik bang voor was. Waarschijnlijk mede door het weer, want op de terugweg begon het te regenen. Gelukkig is deze chick goed voorbereid, want ik had mijn – altijd sexy – poncho in mijn rugzak gestopt. Deze chick is alleen ook erg eigenwijs, dus de poncho ging iets te laat aan (op het moment dat mijn kleren al goed nat waren). Dit mocht de pret echter niet drukken; ik was (en ben) nog steeds ontzettend blij dat ik zulke uitzichten heb mogen zien.

Omdat de B&B was volgeboekt – en omdat ik nog iets langer in Stavanger wil blijven – ben ik vanavond naar een ander hotel gereden. Het hotel bevindt zich in hetzelfde gebouw als het ziekenhuis van Stavanger, wat een nogal raar gezicht is aangezien je ook dezelfde ingang moet gebruiken. De kamer ziet er wel goed uit, de douche is lekker en de vrouw bij de receptie is erg behulpzaam. Geen “downgrade” dus. Morgen ben ik van plan om met een cruise vanuit Stavanger de Lysefjord op te varen. Voor de rest zal ik het rustig aan doen, aangezien ik vandaag meer dan 25.000 stappen heb gezet. Ik hoop dat ik mijn blog de komende dagen goed bij kan houden. Welterusten!