Canada - dag 16 & 17

Dag 16

Zoals de vorige blog al een beetje heeft prijsgegeven, ben ik vandaag niet naar Lake Louise geweest. Omdat het meer ontzettend – maar niet overdreven: écht ontzettend – toeristisch is, moet je op tijd bij de parkeerplaats zijn, wil je je auto kwijt kunnen. En met op tijd bedoel ik voor 8 uur ’s ochtends. Lake Moraine is overigens nog erger: als ik het goed begrijp is dit meer het één-na-bekendste meer (na Lake Louise) in de buurt van Banff. De parkeerplaats van Moraine is alleen een stuk kleiner dan die van Louise, waardoor die parkeerplaats al om 2 uur ’s nachts vol is. U leest het goed: 2 uur ’s nachts. Mensen hebben het ervoor over om super vroeg op te staan (of niet te slapen), naar de parkeerplaats te rijden en in hun auto te slapen totdat ze het park in kunnen/gaan. Alles voor een parkeerplaats. Terwijl er volgens mij ook genoeg shuttlebussen naar het meer rijden. Anyways, ik dwaal af. Ik ben in ieder geval vandaag niet naar Lake Louise geweest en de doorslaggevende (zo niet enige) reden daarvoor was de tijd. Begrijp me niet verkeerd: ik stond keurig 3 minuten te laat, om 07:03 buiten te wachten op Marc. Hij kwam alleen zo’n 15 minuten later aanzetten: verslapen. Ons plan was om naar de supermarkt te gaan, ontbijt en lunch te halen en naar Lake Louise te rijden. Klein probleempje: de (enige) supermarkt die normaal gesproken om 07:00 ’s ochtends open is, had deze morgen een bordje voor de deur dat vermeldde dat ze precies vandaag pas om 08:00 open zouden gaan. Dit betekende dat we nog ruim een half uur moesten wachten voordat we ons broodnodige (pun intended) eten konden halen en dat we zeker weten niet voor 8 uur op de parkeerplaats van Lake Louise zouden staan. Tijdens het wachten kwamen we tot de conclusie dat het misschien een beter idee zou zijn om terug te gaan naar het hostel, wat bij te slapen en het morgenochtend weer te proberen. We konden dan gelijk ons ontbijt en lunch voor de volgende dag halen, zodat we niet nog een keer naar de supermarkt zouden hoeven. Om eerlijk te zijn: het beeld van mijn bed in het hostel zag er heel verleidelijk uit en de conclusie was dan ook vanuit beide kanten snel getrokken.

Na een paar uur te hebben bijgeslapen, ben ik samen met Marc naar Downtown Banff gegaan om uitgebreid te lunchen, Vervolgens zijn we naar de oever van de Bow River (de rivier die door Banff heen loopt) gelopen en hebben we daar een paar uur in de zon gezeten, voordat we de verkeerde bus namen en met een hele grote omweg (en alsnog 2km te voet) bij het hostel aankwamen. Ik moest nodig mijn kleren wassen en mijn favo trui rode-wijn-vlek-vrij krijgen. Gelukkig had Marc daar een hele goede oplossing voor: Sprite (samen met een voorbehandeling met waspoeder heeft het toch maar fantastisch gewerkt). Na de was heb ik pasta gemaakt met het nieuwe pak pasta uit Jasper en de rest van de avond gepraat met een Nederlands meisje die hier voor een half jaar is en die toevallig rond dezelfde tijd als ik in het hostel in Jasper heeft gezeten (we kenden dezelfde aardige receptionist, wat zo’n beetje het startpunt van ons gesprek was). Deze avond ben ik wel op tijd naar bed gegaan om helemaal voorbereid te zijn voor Lake Louise de volgende ochtend. Spoiler alert: het is me de volgende dag wel gelukt om verder te komen dan de supermarkt.

Dag 17

Vandaag was dus wel de dag van Lake Louise. We hadden besloten om om 05:00 ’s ochtends te vertrekken. Op deze manier konden we de zonsopgang zien tijdens de hike. Ik moest deze ochtend ook nog officieel uitchecken, omdat ik van kamer zou veranderen voor de laatste dag in dit hostel. Gelukkig was ik redelijk goed voorbereid en lagen al mijn spullen snel in de auto. We kwamen rond 5:45 aan op de parkeerplaats bij Lake Louise. En jawel, de borden die de weg naar Lake Moraine wijzen, gaven al aan dat die parkeerplaats helemaal vol was. Niet normaal. Wanneer je de parkeerplaats afloopt, zie je Lake Louise direct. Het is ook niet te missen, gezien het immens grote gebouw aan het begin van het meer en de vele mensen die er (normaalgesproken, maar niet om 5:45 ’s ochtends) staan. Het gebouw is een groot hotel (Fairmont Chateau Lake Louise) met restaurant, spafaciliteiten, een gym, mogelijkheden om je ski- en snowboardspullen te huren, meetings te houden of zelfs te trouwen. Het zal jullie dus ook niet verbazen als ik zeg dat je voor een kamer voor 1 nacht al meer dan 1.000 CAD (750 EUR) kwijt bent. Je ontbijt is dan niet inclusief, maar je hebt wel een “ruime kamer, met AC, geschikt voor de hele familie”. Gezien mijn trip naar Canada tot nu toe al een flink gat in mijn bankrekening heeft gecreëerd, heb ik het hotel maar even overgeslagen.

Rondom Lake Louise kun je een aantal hikes doen. De trail of the 6 glaciers is één van de zwaardere hikes, die je naar de gletsjers aan de overkant van Lake Louise brengt. De meeste mensen die ik tot nu toe heb gesproken, hebben deze hike gedaan. Omdat Marc en ik een paar dagen daarvoor nog naast een gletsjer hadden gestaan en we graag een goed uitzicht op het meer wilden hebben, hebben we besloten om een andere hike te doen: the Big Beehive. Nog steeds een redelijk zware hike, maar minder kilometers (de hike is zo’n 11 kilometer in totaal) en je eindigt bovenop één van de bergen die Lake Louise omringt. Gedurende de hike kom je ook langs twee andere meren: Mirror Lake en Lake Agnes. Bij het laatste meer staat een schattig theehuisje waar je vanaf 9 uur ’s ochtends thee kan drinken. Toen wij aankwamen, was het echter nog een half uur te vroeg en te koud om te wachten. De zon was net opgekomen (we hebben de zonsopkomst niet heel goed kunnen zien, omdat we omgeven waren door bomen), maar was nog niet sterk genoeg om de ochtendkou te verdrijven. Het verschil in temperatuur is sowieso bizar: ik heb dagen gehad waarbij het om 9 uur ’s ochtends -2 is en het later op de dag 22 graden wordt. Eenmaal op de top van de Big Beehive (de naam is te danken aan de vorm van de berg), hadden we een heel mooi uitzicht op Lake Louise en de omringende bergen. Ondanks dat we vroeg begonnen, waren er toch al best wat mensen op de top. Handig als je iemand nodig hebt om foto’s van je te laten maken. Om de hike interessanter te maken, hebben we op de terugweg een andere route genomen, die ons uiteindelijk terugbracht bij hetzelfde punt naast het meer. Intussen was het rond het middaguur en was het toerisme goed losgebroken. Het feit dat je niet hoeft te hiken om het meer te zien, draagt natuurlijk ook bij aan het massatoerisme. Marc en ik waren het erover eens dat de vele mensen helaas de ervaring van het meer niet mooier maken. Ik ben heel blij dat we zo vroeg zijn vertrokken en het meer op een andere manier (van zo’n 800 meter hoogte) hebben kunnen zien. Maar doe mij maar liever de iets minder bekende, net zulke mooie (of misschien nog mooiere) meren.

Eenmaal terug in Banff – en na een korte stop bij de lokale koffiezaak – zijn we naar het hostel gegaan en heb ik het de rest van de (na)middag rustig aan gedaan. Die avond zijn we gaan eten bij een heel goed restaurant in Banff: UNA Pizza. Echt een aanrader! De pizza’s (en pasta’s) zijn goed, de Franse huiswijn die ik met mijn wijnkennis (gewoon altijd voor sauvignon gaan) heb uitgekozen nog beter en de sfeer en de bediening in het restaurant zijn helemaal top. Je kan alleen niet reserveren en er staat altijd een rij, maar je kan je naam achterlaten en wanneer er een tafel beschikbaar is, sturen ze je een sms. Deze keer zou het een uur duren en hadden we binnen 30 minuten een sms. Toen we later nog een keer zijn gegaan, konden we zelfs binnen 15 minuten terecht. Als je het niet erg vindt om te wachten op je tafel (en je kan met dit systeem prima een rondje Banff doen in de tussentijd) raad ik dit restaurant zeker aan!