Roadtrip Noorwegen - dag 2

Ik ben aangekomen in Noorwegen! In Kristiansand om precies te zijn (we houden de Kristian met “K” erin deze reis). Geen idee hoe Kristiansand eruit ziet, want ik ben aangekomen toen de zon net onderging. Zorgde overigens wel voor hele mooie plaatjes vanuit de ferry, welke ik natuurlijk lang niet zo mooi op de foto heb kunnen krijgen.  

Vanochtend begon met een lekker ontbijtje in het hotel in Handewitt. Ik weet niet hoe ze het voor elkaar krijgen, maar ik heb het mooiste hardgekookte eitje ooit gegeten. Van alle hardgekookte eitjes in alle hotels waar ik ben geweest dan hè, de eitjes die ik zelf maak zijn van een heel ander niveau (al kwam deze toch akelig dicht in de buurt). Het kuipje hazelnootyoghurt dat ik uit pure nieuwsgierigheid op mijn dienblad had gelegd, was echter zo vies dat ik daar verder geen woorden aan vuil ga maken (pun intended). Na het ontbijt ben ik weer de auto ingestapt om de laatste 370 km tot aan Hirtshals af te leggen. Vanuit daar gaat namelijk de ferry naar Noorwegen.

De 370 km gingen best soepel. Twee korte stops en zo’n 4 uur later stond ik in Hirtshals. Onderweg heb ik overigens mijn repertoire uitgebreid: op verzoek zijn nu ook een aantal rapnummers mogelijk. Wel tegen een meerprijs natuurlijk. Eenmaal aangekomen in Hirtshals had ik nog een kleine 2 uur te overbruggen voor ik ingecheckt moest zijn bij de ferry (nog een unicum: Merel die een keer ergens te vroeg is. Het moet niet gekker worden). Ik besloot wat tijd te overbruggen op het strand dat vlak bij het opstappunt van de ferry ligt. Het strand van Hirtshals is oprecht één van de mooiste stranden die ik ooit heb gezien. Ontzettend ongerept, met bijna wit zand en veel vogels (niet van die vogels die het eten uit je hand pikken, maar vogels die niet zijn verziekt door de mens en wel afstand houden). Na even gelopen te hebben, ben ik op het strand gaan zitten om mijn Capri-Sun te drinken en wat Pringles te eten (Sour Cream & Onion overigens, aangezien betere smaken op waren bij de Jumbo. Eline en Milou zullen trots op me zijn), voordat ik langzaam terugging om me in te checken.

De ferry waarmee ik naar Kristiansand ben gegaan is een nieuwe catamaran van Fjordline. Een immens groot ding, waarmee je binnen 2,5 uur in Noorwegen bent. De plek waar je je auto naar binnenrijdt, lijkt op een grote parkeergarage, maar dan zonder parkeerplekken. Je moet dan ook maar gewoon zover mogelijk doorrijden, je handrem erop zetten, uitstappen en de trap oplopen naar het gedeelte waar je kan zitten. Of je auto dan net op het schuine gedeelte staat om een verdieping naar beneden te komen, maakt dan ook niks uit. Handrem erop en weglopen. Heel apart en ik ben blij dat mijn auto op een recht gedeelte stond. De ferryrit ging erg snel en ik heb er lekker gegeten. Een vegetarische hamburger waarvan ik betwijfel of die daadwerkelijk vegetarisch was. Goed was die in ieder geval wel.

Eenmaal aangekomen in Noorwegen verwachtte ik eerst dat ik mijn vaccinatiebewijs weer voor spek en bonen zou hebben. Bij de grens van Duitsland werd namelijk niet gecontroleerd, bij de grens van Denemarken wel, maar mocht ik in z’n 3 doorrijden en bij het opstappunt van de ferry in Denemarken vroeg de man bij de incheckbalie alleen maar of ik was gevaccineerd (waarop ik antwoorde met “ja” en door mocht rijden). De Noren pakken het echter een stuk professioneler aan, wat ik alleen maar kan waarderen (het kwam gewoon in de buurt van een waterdicht systeem). Alle QR codes werden gescand en toen ze mijn Nederlandse kenteken zagen, vroegen ze ook vriendelijk of ik door kon rijden naar een punt waar ze een aantal verdere “checks” zouden doen. Ik moest uit de auto stappen waarop een ontzettend lief ogende drugshond – een zwarte labrador – me besnuffelde (ik wilde hem heel graag aaien, maar heb de aandrang weerstaan). Of ik verder kon beantwoorden wat ik hier doe, wat mijn plannen zijn, waar ik zal verblijven, hoe mijn route eruit gaat zien, of ik drugs, alcohol of sigaretten mee heb en of ik eerder in Noorwegen ben geweest. Je wordt er bijna zenuwachtig van zonder dat je iets te verbergen hebt.

Gelukkig mocht ik snel door naar mijn hotel, op een paar minuten afstand van de haven. Een parkeerplekje vinden was nog even lastig, maar ook dat is gelukt. Het hotel ziet er erg goed uit en met een hele muur bedrukt als bos maak je mij alleen maar gelukkig. Morgen ben ik van plan om naar Stavanger te rijden en van daaruit wat dingen te ondernemen en te zien. Voor nu welterusten!

Dingen die ik vandaag heb geleerd:

1.      In Denemarken is het – voor zover ik kan zien – niet verplicht om een mondkapje te dragen. Vanwege mijn ervaringen met boze Duitsers heb ik hem toch maar overal braaf op gedaan (behalve op de ferry, waar niemand het deed).

2.      Als je je overgebleven broodje met kaas een dag in het boterhamzakje laat zitten, zit er de volgende dag schimmel op.

3.      Ook Capri-Sun heeft zijn plastic rietjes helaas vervangen door kartonnen rietjes. Zorgt er in ieder geval voor dat je je drinken snel opdrinkt.